Amaç: Diyabet, tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de epidemik denilebilecek oranlara ulaşmıştır. Diyabetik hastalarda ayak ülserleri yalnızca bir ülser ya da diyabet olarak algılanmayıp vücudun metabolik kompozisyonlarındaki değişiklikler ile bağlantılı olabilir. Dolayısı ile bu çalışmada sağlıklı (kontrol), diyabetik ayak ülserli (DAÜ) ve ülsersiz diyabetik hastaların (ÜDH) demografik özellikleri, antropometrik ölçümleri ve bazı biyokimyasal parametrelerinin birbiri ile kıyaslanması amaçlandı.

Gereç ve Yöntem: Fırat Üniversitesi Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Polikliniğine başvuran 26 DAÜ’lü, 34 ÜDH ve 30 kontrol olmak üzere toplam 90 birey dahil edildi. DAÜ grubu Wagner sınıflandırmasına göre değerlendirildi. Bu bireylerin vücut kitle indeksi (VKİ), boyun, bel, kalça çevre ölçümleri, açlık kan şekeri, HbA1c, lipid profili, aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT), albümin, üre, kreatinin düzeyleri hasta kayıtlarından elde edildi ve TANİTA cihazı ile vücut kompozisyon analizi saptandı.

Bulgular: Yağ oranı; DAÜ’lü grupta (%27,4), ÜDH grubunda (%33,9), kontrol grubunda (%22,3) (p <0,001) olarak bulundu. DAÜ grubunda kolesterol değerleri diğer 2 gruptan istatistiksel olarak anlamlı derecede düşüktü (p <0,001). DAÜ olan hastalar, ülser şiddetini belirleyen Wagner sınıflamasına göre değerlendirildiğinde VKİ (p =0,452), bel çevresi (p =0,848) ve kalça çevresi (p =0,614) azaldıkça Wagner skorunun arttığı gözlendi Ayrıca DAÜ’lü hastalarda albüminde düşüş ve üre miktarlarındaki artış rapor edildi.

Sonuç: DAÜ’lü hastalarda yağ, albumin ve lipid profil değerlerindeki düşüş, üre miktarlarındaki artışın gözlemlenmesi bu parametrelerin bu hastalığın etiyopatolojisinde rolü olduğunu göstermektedir. Dolayısı ile diyabetli hasta grubunda vücut yağ kompozisyonun ideal değerlere yakın tutulmasının DAÜ gelişiminde koruyucu rolü olabileceğini ön görmekteyiz.