Amaç: Bu çalışmanın amacı yenidoğan döneminde konvülziyon geçiren olguların etiyolojik profilini ve nörogelişimsel prognozunu belirlemektir.

Gereç ve Yöntem: Çocuk nörolojisi polikliniğinde yenidoğan nöbeti tanısıyla takip edilen 61 hastanın tıbbi kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Hastaların %59’unda risk faktörü saptandı. En sık saptanan risk faktörü asfiksi (%31.2) ve hipoglisemi (%8.2) idi. Takip süresi ortalama 13.97 ± 9.96 aydı. Hastaların %18’inde epilepsi geliştiği saptandı. Doğum ağırlığı, doğum şekli, risk faktörü, manyetik rezonans görüntüleme (MRG) bulguları, nöbet başlangıç zamanı, nöbet tipi ve status epileptikus geçirme ile epilepsi gelişmesi arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p >0.05). Takiplerinde %6.6 hastada infantil spazm ve %3.3 hastada serebral palsi geliştiği saptandı. Hastaların %82’sinde yaşa uygun gelişim, %13.1’inde global gelişme geriliği, %4.9’unda konuşma gecikmesi saptandı. Risk faktörü varlığı, MRG bulguları, nöbet başlangıç zamanı, nöbet tipi ile nöromotor gelişim arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p >0.05). Epilepsi gelişenlerde nöromotor gerilik anlamlı olarak daha fazla bulundu (p <0.001).

Sonuç: Nöbetler yenidoğan döneminde en sık görülen nörolojik problemdir. Yenidoğan döneminde nöbet geçiren hastalarda epilepsi gelişmesi nöromotor gelişme geriliğinde önemli bir risk faktörüdür.