Amaç: Bu çalışmada otizm spektrum bozukluğu (OSB) tanılı olguların tipik gelişim gösteren kardeşlerinde depresif özelliklerin ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi amaçlandı. Ek olarak, OSB tanılı olgulara uygulanan özel eğitim/psikofarmakolojik tedavilerin, kardeşlerdeki depresif özellikler ve yaşam kalitesi üzerine olan etkisi değerlendirildi.

Gereç ve Yöntem: Çalışmaya OSB’li 150 olgunun tipik gelişim gösteren kardeşi (vaka grubu) ile OSB’li kardeşi olmayan tipik gelişim gösteren 50 olgu (kontrol grubu) alındı. OSB tanılı çocuklar için Çocukluk Otizmini Değerlendirme Ölçeği uygulandı. Yaşam kalitesini değerlendirmek için Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanıldı. Depresif özellikler ise Çocukluklar İçin Depresyon Ölçeği (ÇDÖ) ile değerlendirildi.

Bulgular: Tedavi durumu göz önünde bulundurulmadan yapılan analizlerde, ÇDÖ puanları vaka grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksekti (p <0.001). Çocukların kendi doldurdukları yaşam kalitesi ölçeklerinde, vaka grubunda, tüm alanlarda daha düşük yaşam kalitesi puanı saptandı (p <0.001). Tedavi durumuna göre yapılan analizlerde ise düzenli tedavi almayan OSB’li çocukların kardeşlerinde en yüksek depresyon puanı ve en düşük yaşam kalitesi puanı saptandı. Yaşam kalitesi ebeveyn formlarında ise gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmadı.

Sonuç: Ailede OSB’li bir bireyin varlığı ve tedavi desteği almaması tipik gelişen kardeşlerin yaşamlarını olumsuz etkiliyor gibi görünmektedir. Konu ile ilgili daha geniş örneklemli uzunlamasına çalışmalara ihtiyaç vardır.