Amaç: Bu çalışmanın amacı, zirkonya esaslı seramiklere kompozit rezin ve seramik simantasyon tamir yöntemleri kullanılarak farklı tamir sistemlerinin bağlanma dayanımını değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem: 4.00 mm boyunda, 5.4 mm eninde ve 3.00 mm yüksekliğinde tam seramik bloklar (IPS Empress II; Ivoclar Vivadent, Schaan, Lihtenştayn), dental laboratuarda otuz adet olarak üretilmiştir. CEREC Sistemi ile 5.00 mm uzunluğunda, 5.4 mm genişliğinde ve 13.0 mm yüksekli-ğinde yetmiş (n=40) CAD/CAM zirkonya blok(Prozir; SeramDent, Türkiye) tamamen sinterlenmiş Y-TZP çekirdeğinden üretilmiştir. Zirkonya örnekleri farklı ağız içi tamir sistemleri (Clearfil, Cimara Zircon, Bisco) ve bir kontrol grubu olarak rastgele yedi gruba ayrıldı. Her on numune aynı boyutta tamir edilmiştir. Kontrol grubu, kırılmamış katı zirkonya seramik numuneleri olarak geleneksel fırınlama ile üretilmiştir. Her numuneye 5000 termal döngü uygulandı. SBSt (Kesme bağ mukavemeti testi), yüklemeden kopma oluncaya kadar olan durumu kaydetmek için onarılan parçaya kuvvet uygulanarak gerçekleştirilmiştir. Başarısızlık tipi, bir dijital mikroskop ve SEM kullanılarak değerlendirildi. SBSt verileri, tek yönlü ANOVA ve Tukey'in HSD testi kullanılarak analiz edildi.

Bulgular: Clearfil ve Cimara Zircon sistemleri, Bisco sistemi ile karşılaştırıldığında kompozit rezin yöntemi için bağlanma gücünü önemli ölçüde artırdı (sırasıyla p <0,001, p =0,001). Bisco sisteminde kompozit rezin ile karşılaştırıldığında tam seramik yöntemi bağlanma gücünü önemli ölçüde artırdı (p <0,001).

Sonuç: Kompozit restorasyon yöntemi etkili olsa da, tam seramik/zirkonya yöntemi katmanlı zirkonya restorasyonların tamiri için bir alternatif olabilir.