Amaç: İdiopatik üretra darlığına sebep olan spongiofibrozisin etyopatolojisi net değildir. Progresif inflamasyon üretra darlığı gelişimine katkıda bulunabilir. Çalışmamızda nötrofil-lenfosit oranı (NLO), monosit-lenfosit oranı (MLO) ve trombosit-lenfosit oranı (TLO) gibi inflamatuar belirteçler ile idiopatik üretra darlığı nüksü arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde primer idiopatik üretra darlığı tanısı alan ya da idiopatik üretra darlığı tedavisi sonrası nüks gelişen 40 hasta ve 40 sağlıklı kontrol grubu bilgileri retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Üretra darlığı grubunda ortalama NLO, MLO ve TLO değerleri kontrol grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı yüksekti (sırasıyla; p =0,042, p =0,023, p =0,02). Üretra darlığı grubunda 21 hasta nüks ile gelirken, 19 hastada primer idiopatik üretra darlığı mevcuttu. Nüks olanlarda ortalama NLO, MLO ve TLO değerleri nüks olmayanlardan daha düşüktü. Ancak istatistiksel anlamlı fark sadece MLO değerlerinde saptandı (p =0.009). Yine üretra darlığı grubunda nüks sayısı ya da darlık uzunluğu ile inflamatuar belirteçler arasında anlamlı ilişki saptanmadı.

Sonuç: Üretra darlığı grubunda kontrol hastalarına kıyasla inflamatuar belirteçlerin anlamlı yüksek olması idiopatik üretra darlığı etyopatogenezinin iflamatuar bir süreçle ilişkili olduğunu desteklemektedir. Ancak nüks olan grupta belirteçlerin düşük olması asıl patolojinin inflamasyon olmadığını, idiopatik üretra darlığı etyopatogenezinde daha önce ileri sürülen iskemi, mikrotravma ya da gelişimsel sebeplerle ilişkili olabileceğini düşündürmektedir.