Amaç: Bu çalışmanın amacı; uzun dönem spor yaşantısının futbolcuların görsel ve işitsel uyaranlara karşı ayak reaksiyon zamanları üzerine olan etkilerini, baskın olan ve olmayan ayaklarda karşılaştırmalı olarak araştırmaktır.

Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 15 erkek futbolcu (ortalama yaşı; 22.9±2.4 yıl) ve 15 antrenmansız katılımcı (ortalama yaşı; 22.4±1.4) olmak üzere toplam 30 erkek denek gönüllü olarak katıldı. Sporcu olan (deney) ve olmayan (kontrol) gruplara ait görsel ve işitsel reaksiyon zamanı değerleri her iki ayağa yönelik olarak elektronik reaksiyon zaman ölçüm aleti ile tespit edildi. Verilerin analizi, SPSS 10.00 istatistik paket programı kullanılarak, bağımsız ve eşleştirilmiş t test yöntemi ile analiz edildi.

Bulgular: Deney grubunun , baskın olan ve olmayan ayakları arasında işitsel ve görsel uyaranlara karşı reaksiyon zamanı değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamadı (p> 0.05) (Her iki ayakta da: ses; 0.18sn, ışık; 0.21sn). Bu bulgunun aksine kontrol grubunun ayakları arasında, ses ve ışığa yönelik reaksiyon zamanı değerlerinde anlamlı bir faklılık vardı (p<0.05). (baskın bacak: ses; 0.18sn, ışık; 0.21sn, baskın olmayan bacak: ses; 0.20sn, ışık; 0.22sn). Her iki grupta da sese karşı reaksiyon zaman değeri ışığa karşı olandan daha iyi idi. Futbolcuların reaksiyon zamanı değerleri antrenmansız gruba göre anlamlı olarak daha düşüktü (p<0.05).

Sonuç: Bu çalışma bulguları uzun süreli futbol yaşantısının futbolcuların ayak reaksiyon süresini azaltmada etken olduğu görüşünü desteklemektedir. ©2006, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi