Amaç: Hipertansiyon atriyal fibrilasyon (AF) gelişimini artıran önemli kardiyovasküler risk faktörlerindendir. Hipertansif hastaların atriyal iletisinde, elektriksel heterojenite ve instabilite olduğu gösterilmiştir. P dispersiyonu atriyal fibrilasyonun sensitif ve spesifik non-invaziv belirteci olabileceği gösterilmiştir. Nebivolol’ün P dispersiyonu üzerine etkisini inceleyen çalışma bildirilmemiştir. Çalışmamızın amacı nebivolol tedavisinin P dispersiyonu üzerine etkilerini irdelemek idi.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya esansiyel hipertansiyon saptanan 65 hasta (yaş ortalaması 50.6±9.8; 31 erkek; 34 kadın) alındı. Çalışmaya katılan tüm hastaların biyokimyasal parametreleri, ekokardiyografileri ve EKG’de P dispersiyonu hesaplandı. Tüm olgulara nebivolol 5 mgr/gün başlandı. Altıncı ay sonunda biyokimyasal parametreler, EKO ve EKG tekrarlandı.

Bulgular: Olguların EKG’lerinde belirlenen bazal ve tedavi sonrası P dispersiyonu 55.3±6’dan 33.5±7’e (p=0.000) gerilemiştir. Bu olumlu klinik düzelme sol ventrikül diyastolik fonksiyonundaki düzelme ve kan basıncındaki azalma ile kolere olup, sol atriyum çapı ile kolere değildi.

Sonuç: Altı aylık nebivolol tedavisi belirgin olarak P dispersiyonu azaltıp atriyal aritmilere zemin hazırlayan atriyal miyokardı homojen hale getirmiştir. ©2006, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi