Amaç: Papanicolau (Pap) smear tarama testinin 1940’larda tanınmasıyla elli yıldan daha uzun bir sürede serviks kanserinden ölümler %75 oranında azalmıştır. Servikal smear yorumundaki başarıya rağmen, sitolojik tanının güvenilirliği, alan kişinin tekniği, örneklenen bölgenin doğru seçimi ve yöntemin doğru uygulanmasına bağlıdır.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada servikal smearlerde sınırlılık, yetersizlik oranlarını ve nedenlerini belirlemek amacıyla Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalında Bethesda sistemine göre tanı almış 1322 olgu retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: 1322 Pap smearin 844’nün (%63.8) yeterli, 383’nün (%29) yeterliliği sınırlı, 95’nin (%7.2) yetersiz olduğu görüldü. Endoservikal (ES)/metaplazik hücre yokluğu tanı için sınırlı olgularda, aşırı inflamasyon ise yetersiz olgularda en sık bulunan nedendi. Tüm smearlerin 30’unda (%2.2) epitelyal hücre anomalisi saptandı. Epitelyal hücre anomalisi saptananlarda literatürde belirtildiği gibi daha yüksek oranda ES/metaplazik hücre (n:25, 83.3%) bulunuyordu.

Sonuç: ES/metaplazik hücre yokluğu başta olmak üzere yeterlilik/yetersizlik nedenlerinin raporlarda belirtilmesi doktorun smear alma tekniğini tekrar gözden geçirmesine ve servikal smearlerin kalitesinin düzeltilmesine yardımcı olacaktır. Ayrıca Pap smear alımında teknik personelin eğitilmesi, doğru teknik yöntemlerin uygulanması ve deneyimin artırılması yeterlilik oranını artırmada çözüm olacaktır. ©2006, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi