[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Tıp Dergisi
2011, Cilt 16, Sayı 2, Sayfa(lar) 046-050
[ English ] [ Tam Metin ] [ PDF ]
Deneysel Diyabetin Sıçan Böbrek Dokusunda Meydana Getirdiği Değişiklikler Üzerine Enalapril ve Losartan'ın Etkilerinin İncelenmesi
Mehmet Murat DOĞAN1, Emir DÖNDER1, Tuncay KULOĞLU2, Dürrin Özlem DABAK2
1Fırat Üniversitesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Elazığ, Türkiye
2Fırat Üniversitesi, Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı, Elazığ, Türkiye

Amaç: Bu çalışmada, streptozotosin (STZ) ile deneysel olarak diyabet oluşturulan sıçanların böbrek dokusunda, Enalapril ve Losartan'ın iyileştirici etkilerinin incelenmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada 28 adet erişkin, Wistar cinsi sıçan kullanıldı. Deney hayvanları Kontrol grubu (n=7), diyabetik (DM) grup (n=7), DM+ Enalapril (n=7) ve DM+ Losartan (n=7) olmak üzere dört gruba ayrıldı. Diyabetik, DM+ Enalapril ve DM+ Losartan gruplarına 50 mg/kg tek doz STZ intraperitoneal olarak uygulandı. Tedavi gruplarındaki sıçanlara diyabetin başlangıcından itibaren 5 mg/kg/gün Enalapril ve 10 mg/kg/gün losartan oral olarak verildi. Deneyin 4. haftasının sonunda sıçanlar dekapite edilerek böbrek dokuları çıkartıldı. Rutin ışık mikroskobu takibi yapılarak dokular parafin bloklara gömüldü ve Periyodik Asit-Schiff (PAS) ile boyandı.

Bulgular: Kontrol grubu glomerül ve tübül yapıları normal olarak izlendi. Diyabetik grupta bazı glomerüllerde Bowman mesafesinde daralma, mezangial matriks artışı ve tübüler dilatasyon saptandı. Ayrıca tübül epitellerinin fırçamsı kenarlarında ayrılma ve bozulmalar, tübül bazal membranlarında kalınlaşma, glukojenik vakuolizasyonu gösteren şeffaf görünümlü tübüller (Armanni-Ebstein lezyonları) ve tübül lümenine dökülmeler gözlendi. Çalışmada DM+ Enalapril grubu ile DM+ Losartan grubu birbirlerine benzer histolojiye sahip olup bu gruplarda glomerüllerde Bowman mesafesinde daralma ve mezangial matriks artışı izlendi. Tübüler dilatasyonlar ve Armani-Ebstein lezyonları ise diyabetik gruba göre daha az belirgindi. Tübül epitellerinin fırçamsı kenarlarındaki ayrılma ve bozulmalar daha az belirgindi.

Sonuç: STZ ile deneysel olarak diyabet oluşturulan sıçanların böbrek dokusunda enalapril ve losartanın diyabetik nefropatinin histolojik bulguları üzerine etkili olduğu belirlendi.


[ English ] [ Tam Metin ] [ PDF ]
[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]