Amaç: Doksorubusin(Dx), kliniklerde oldukça yaygın olarak kullanılan ve oksidatif stresi artırıcı etki ile hücre hasarına yol açtığı bilinen antrasiklin grubu antibiyotiklerdendir. Ghrelin'in, glutatyon peroksidaz (GSH-Px) enzim aktivitesini artırarak serbest oksijen radikallerinin oluşumunu azalttığı bilinmektedir. Bu çalışmada, Dx uygulamasına bağlı oluşan olası doku hasarına karşı sıçan karaciğer, kalp ve böbrek dokularındaki endojen ghrelin ekspresyonunun immünohistokimyasal metodlarla tesbit edilmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada 14 adet erişkin, Wistar Albino cinsi erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlar her grupta 7 denek olmak üzere iki gruba ayrıldı. Grup I'deki sıçanlar kontrol olarak kullanıldı. Grup II'yi oluşturan deneklere çalışmanın 1. günü tek doz 10 mg/kg intraperitoneal (ip) Dx uygulandı ve deney süresi olan 14 gün boyunca herhangi bir işlem yapılmadı. Deneyin sonunda sıçanlar dekapite edilerek karaciğer, kalp ve böbrek dokuları çıkartıldı. Rutin histolojik takipler sonucunda dokular parafin bloklara gömüldü. Parafin kesitlere Avidin-biyotin kompleks metodu uygulanarak ghrelin immünreaktivitesine bakıldı. Dokulardaki immunreaktivitenin belirlenmesi için immunboyama yapıldı ve gruplar arası sitoplazmik boyamanın derecesi semi-kantitatif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Kontrol grubuna ait karaciğer dokularındaki ghrelin immunreaktivitesi orta derece (+2) iken, kalp ve böbrek doku kesitlerinde hafif (+1) olarak değerlendirildi. Dx grubu sıçan dokularındaki immünreaksiyon; karaciğerde (+1) hafif, kalp ve böbrek dokularında şiddetli (+3 ) olarak ayırt edildi.

Sonuç: Dx kullanımı sonucu oluşan karaciğer, kalp ve böbrek dokularındaki hasar karşısında, endojen bir antioksidan olan ghrelin, dokudan dokuya değişiklik gösteren bir salınım sergilemektedir.