Amaç: Ghrelin, insülin salgılanması ve glukoz metabolizması üzerine etkili, büyük miktarda mideden salgılanan peptid yapılı bir hormondur. Bu çalışmada, streptozotosin (STZ) ile oluşturulan deneysel diyabet modelinde enalaprilin, sıçan mide dokusundaki ghrelin ekspresyonu üzerine etkilerinin incelenmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada, 24 adet 8 haftalık Wistar albino cinsi erkek sıçanlar kullanıldı. Deney hayvanları her grupta 6 hayvan olacak şekilde 4 gruba ayrıldı. Kontrol grubuna deney süresi olan 6 hafta boyunca hiçbir uygulama yapılmadı. Tampon grubuna sadece 0,1 M fosfat-sitrat tamponu intraperitoneal (i.p) olarak enjekte edildi. Diyabet grubuna 50 mg/kg tek doz STZ 0,1 M fosfat-sitrat tamponunda çözdürülerek i.p olarak uygulandı. Diyabet+enalapril grubuna ise 50 mg/kg tek doz STZ 0,1 M fosfat-sitrat tamponunda çözdürülerek i.p olarak uygulanmasından sonra diyabetin oluşumunu takiben enalapril 5 mg/kg/gün oral olarak verildi. Deney sonunda sıçanlar anestezi altında dekapite edildi ve mide dokuları çıkartıldı. Rutin takipler yapılarak dokular parafin bloklara gömüldü. Bloklardan alınan kesitlere ghrelin ekspresyonu için avidin-biotin-peroksidaz yöntemi uygulandı. Ghrelin ile pozitif boyanmış hücreler, eyepiece gratikül ile sayılarak istatistiksel analizleri yapıldı.

Bulgular: Ghrelin pozitif hücrelerin sayısı, kontrol ve tampon grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermedi. Diyabet grubunda, kontrol ve tampon gruplarına göre belirgin azalma görüldü. Diyabet+enalapril grubundaki ghrelin pozitif hücrelerde, diyabet grubuna göre anlamlı bir artış vardı.

Sonuç: Deneysel diyabetin sıçan mide dokusunda ghrelin pozitif hücre sayısını azalttığı, tedavi olarak verilen enalaprilin bu hücrelerin sayısını arttırdığı, ileride yapılacak daha kapsamlı çalışmalarla diyabetik gastroparezis patofizyolojisinin aydınlatılmasında ghrelinin de görev alabileceği kanaatine varıldı.