Solunum sisteminin radyolojik incelemelerinde ilk adımı PA akciğer grafisi oluşturur. En ideali iki yönlü akciğer grafisi olmakla birlikte pratikte tek yönlü PA akciğer grafisi çekilmektedir. PA akciğer grafide gözlenen bir lezyonu tanımlamak ve anatomik yerleşimini aydınlatmak amacıyla lateral ve apikolordotik grafiler yanında gereğinde toraks bilgisayarlı tomografisi (BT) de kullanılmaktadır (1,2).
Teknik olarak uygun olmayan grafiler yanlış yorumlara yol açabileceği için akciğer grafileri değerlendirilirken öncelikle grafinin teknik yeterliliği ile başlanmalıdır. Bu amaçla grafi elde edilirken hastanın pozisyonun uygun olup olmadığı, derin inspiryumda nefes tutup tutmadığı, radyogramın uygun ekspojur değerlerinde elde edilip edilmediği ve grafide artefakt bulunup bulunmadığına bakılmalıdır (2,3).
Postero-anterior akciğer grafisinin tekniğine uygun olarak elde edildiği ve uygun kalitede olduğuna kanaat getirilince bir sonraki aşamaya geçilir. Bu aşamada sistematik bir dizi değerlendirme yapılır, grafinin normal olup olmadığına karar verilirken artefakt varlığı da akılda tutulmalıdır. Grafi normal olarak değerlendirilmediyse patolojik bulgular tanımlanır ve radyolojik yorum yapılır (3,4).
Radyolojik incelemelerin birçoğunda bazı nedenlerle artefaktlar oluşabilir. Bu artefaktlardan bazıları tanıda yardımcı olurken, bir kısmı da görüntünün değerlendirilmesinde zorluğa ve yanlış tanı konmasına neden olabilmektedir. Normal olarak kolaylıkla değerlendirilecek bir akciğer grafisi üzerinde artefaktlar oluştuğunda değerlendirmede güçlükler yaşanabilmektedir. Tanı koymak için kontrol grafiler ve ilave incelemeler gerekebilir ki, bu da hastanın alacağı radyasyon dozunu önemli ölçüde artırmaktadır (4,5).
Olgumuzda olduğu gibi PA akciğer grafisinde nadir görülebilecek ilginç bir artefakt olan saç artefaktı, radyolojik değerlendirmede güçlük yaşanması ve hastanın hastanede gereğinden fazla tutulması yanında, ilave kontrol grafileri ve toraks BT'nin de çekilmesiyle hastanın daha çok radyasyona maruz kalmasına yol açmıştır.