[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Tıp Dergisi
2005, Cilt 10, Sayı 4, Sayfa(lar) 160-163
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
İnterferon Beta-1a’nın Multipl Skleroz Hastalarında Kognitif Fonksiyonlar Üzerine Etkisinin P300 ile Değerlendirilmesi
M. Said BERİLGEN, Fatma KANSIZ, Serpil BULUT, Bülent MÜNGEN
Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalı, ELAZIĞ
Anahtar Kelimeler: Multiple Skleroz, P300, Interferon beta-1a, kognitif fonksiyon, Multiple sclerosis, P300, IF beta–Ia, cognitive functions
Özet
Amaç: Multiple Skleroz (MS), merkezi sinir sisteminde enflamasyon, demiyelinizasyon ve glial skleroz oluşturarak motor, somatosensoriyal, serebellar, görme ve kognitif işlev bozuklukları gibi çok değişik semptomlara yol açabilen bir hastalıktır MS hastalarının kognitif fonksiyonlarını değerlendirmek için, nöropsikolojik testler ile birlikte veya tek başına elektrofizyolojik bir test olan P300 potansiyelleri kullanılabilmektedir. Bu çalışma; MS polikliniğinde izlenen ve interferon beta-1a (IFβ-Ia) tedavisi başlanan hastaların kognitif işlevlerini olaya ilişkin uyarılmış potansiyel- P300 testi ile değerlendirerek, IFβ-Ia tedavisinin kognitif fonksiyonlar üzerine herhangi bir etkisinin olup olmadığını belirlemeyi amaçlamıştır.

Gereç ve Yöntem: Çalışmaya relapsing-remitting multipl skleroz (RR-MS) tanısı konulan ve IFβ-Ia tedavisi verilen 20 hasta alındı. Yaş ve cinsiyet uyumlu 20 sağlıklı gönüllüden kontrol oluşturuldu. Çalışma grubunun 0. ve 6. aylardaki P300 latans ve amplitüd değerleri kontrol grubu ile ve hasta grubunun kendi içinde karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışma grubunun 0. ve 6. ay P 300 latans ve amplütüd değerleri karşılaştırıldığında istatistiksel bir anlamlılık saptanmadı (p>0,05). Ayrıca çalışma grubunun 0. ve 6. aydaki P300 latans ve amplütüd değerleri sağlıklı kontrol grubuna göre daha uzun olmasına karşın istatistiksel olarak bir anlamlılık saptanmadı (p>0,05).

Sonuç: Bu bulgulara göre; MS’te atak sıklığı, MRI’daki lezyon yükü ve hastalık progresyonu üzerine tedavi edici etkisi olduğu ileri sürülen IFβ- Ia’nın, kognitif fonksiyonlar üzerine bir etkisinin olamayabileceği düşüncesi ortaya çıkabilmektedir. Bununla birlikte bu etkinin değerlendirilmesi için, daha uzun takip süresi ve daha fazla hasta içeren gruplardan oluşturulan çalışmalara gereksinim olduğunu sonucuna varılmaktadır. ©2005, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Multipl skleroz (MS), merkezi sinir sisteminin bir çok bölgesini tutabilen, inflamasyon, demiyelinizasyon ve glial skleroz ile karakterize olan bir hastalıktır. Bu hastalarda merkezi sinir sisteminin tutulan bölgesine bağlı olarak motor, somatosensoriyal, görsel, kognitif ve psikiyatrik bozukluklar olmak üzere çok çeşitli ve değişken semptomlar görülebilmektedir 1-3.

    MS hastalarında yakın hafıza ve kavramsal sorgulamayı içeren kognitif fonksiyon bozukluklarına da rastlanılmaktadır 4-6. Bu hastalarda kognitif fonksiyonun etkilenmesini değerlendirmek için elektrofizyolojik bir test olan, olaya bağımlı potansiyellerden P300 latansı da bir yöntem olarak kullanılabilmektedir 3,7,8. P300 dalga latansı için geçen zaman, beynin uyaranı tanıma ve sınıflandırması için ihtiyacı olan süreyi, bu dalganın amplütüdünün ölçülmesi ise beynin karar verme yetisinin değerlendirilmesinde yol gösterilebileceği ileri sürülmektedir 9. Literatürde P300 dalga amplitüd değişmelerinin enformasyon işleminin derecesini yada kalitesini yansıttığı, latans değişikliklerinin ise kognisyon yeteneği, dikkat ve anlık hafıza kapasitesi ile ilgili bilgileri sağladığı bildirilmiştir 10,11.

    MS tedavisinde kullanılan interferonların (IF) atak sıklığını azalttığı kabul görmekle birlikte kognitif fonksiyonlar ve olaya bağlı potansiyeller üzerine olan etkileriyle ilgili literatürde az sayıda çalışma olup elde edilen sonuçlar da çelişkilidir 12.

    Bu çalışmanın temel amacı; MS polikliniğinde izlenen ve interferon beta-1a (IFβ-Ia) tedavisi alan hastalarda kognitif işlevleri, objektif nörofizyolojik bir yöntem olan olaya ilişkin uyarılmış potansiyeller-P300 testi ile değerlendirerek, IFβ-Ia tedavisinin MS’li olgularda kognitif fonksiyonlar üzerine bir etkisinin olup olmadığını değerlendirmektir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Materyal ve Metot
    Çalışma grubu, Haziran 2002-Eylül 2003 tarihleri arasında Fırat Üniversitesi tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalı MS polikinliğine başvuran hastalar arasından Poser tanı kriterlerine 1 göre relapsing-remitting multipl skleroz (RR-MS) tanısı almış ve IFβ-Ia proflaksisi uygulanmasına karar verilen 20 hastadan oluşturuldu. Kontrol grubu ise, demografik özellikleri çalışma grubuna benzeyen herhangi bir sistemik ve nörolojik hastalığı olmayan, hiçbir tıbbi tedavi almayan 20 sağlıklı gönüllüden oluşturuldu. Her iki gruba da çalışma öncesi çalışma protokolü hakkında ayrıntılı bilgi verilerek, bilgilendirilmiş hasta olur formları okutularak imzalatıldı ve çalışma için lokal etik kurul komitesinden onay alındı.

    Çalışma ve kontrol gruplarının anamnezleri alınarak ayrıntılı fizik ve nörolojik muayeneleri yapıldı. MS hastalarının EDSS skorları belirlendi. Tam idrar, tam kan, rutin biyokimyasal tetkikler, tiroid fonksiyon testleri, elektrokardiyografi ve akciğer grafileri değerlendirildi.

    Her iki grubun P300 testleri, standart “odd ball paradigması” (şaşırtmalı uyaran dizisi) kullanılarak elde edildi. İlk P300 testi sonrası çalışma grubuna IFβ-Ia (Rebif 44 mikrogram prefilled şırınga, haftada 3 gün, subkutan) başlandı. 6 aylık IFβ-Ia tedavisi sonrası çalışma grubunun P300 testleri tekrarlandı. Sağlıklı gönüllülerden oluşan kontrol grubunun ilk P300 değerleri aynı zamanda 6. ay değerleri olarak da kabul edildi.

    Tüm P300 kayıtları kliniğimiz elektromyografi (EMG) laboratuarında Dantec Keypoint modeli 4 kanallı bir EMG/UP cihazı kullanılarak sessiz bir ortamda yapıldı. Teste başlamadan önce deneklere bilgi verildi. Kişi yatar pozisyonda iken, Ag/AgCI disk yapısındaki aktif elektrot CZ’ye, referans elektrot sağ kulak memesine yerleştirildi. Elektrotların impedansları 5 ohm’un altında olacak şekilde ayarlandı. Uyaranın frekansı 1 Hz, amplifikasyon 50 mv/birim ve analiz zamanı 100 msn/birim olmak üzere toplam 1000 msn olacak şekilde düzenlendi. Situmulasyon yöntemi; standart odd ball paradigması olup %80 sıklıkla tekrarlayan kalın (1kHz) tondaki seslerin arasında, %20 sıklıkla ortaya çıkan ince (2kHz) tondaki ve daha nadir seslerin ayırt edilmesi şeklindeydi. Duyma eşiğine 80 dB eklenip elde edilen şiddetteki stimulus her 2 saniyede bir düzenli olarak iki kulağa birden verildi. Nadir tekrarlayan situmuluslar sık tekrarlayanlar arasına rastgele olarak dağıtılmıştı. Hastadan bu situmulusları sayması istendi. Hem latans hem de amplitütleri değerlendirmek için CZ noktası aktif kayıtlama noktası olarak alındı. Elde edilen trasede P300 latansı ve amplitüdü belirlendi.

    İstatistiksel değerlendirme bilgisayar ortamında SPSS 10.01 paket programında yapıldı. Verilerin değerlendirilmesinde; kontrol ve hasta grubunun karşılaştırılmasında Mann-Whitney U testi, hasta grubunun tedavi öncesi ve sonrası verilerinin karşılaştırılmasında Wilcoxon testi kullanıldı.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Bulgular
    Çalışma ve kontrol gruplarının demografik özellikleri Tablo- 1’de gösterildi.


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 1: Çalışma ve Kontrol gruplarının demografik verileri

    Çalışma grubuna 6 ay süreyle IFβ-Ia (Rebif 44 mcg, haftada 3 kez subkutan) verildi. Çalışma süresince çalışma grubundaki hastalarda atak gözlenmedi.

    Çalışma ve kontrol gruplarının 0. ve 6. aylardaki P300 latans ve amplitüt değerleri gruplar arasında karşılaştırıldı. Çalışma grubunun 0. aydaki P300 latansları sağlıklı kontrol grubuna göre daha uzun olmasına karşın aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı düzeyde değildi (p>0,05, Mann- Whitney U test). Çalışma grubunun 6. aydaki P300 latansları ve amplütüdleri kontrol grubu ile karşılaştırıldığında aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmedi (p>0,05, Mann- Whitney U test). Çalışma grubunun tedavi öncesi ve sonrası P300 latans ve amplitüd değerleri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmedi (p>0,05, Wilcoxon test).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 2: Grupların 0. ve 6. aylardaki P300 amplitüt ve latans değerleri

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    MS hastalarında yakın hafıza ve kavramsal sorgulama bozuklukları kognitif fonksiyon bozuklukları olarak görülebilmektedir 4-6. Bilgi işleme hızındaki azalma özellikle yakın hafızayı etkilemektedir 14,15. MS hastalarında oluşan kognitif etkilenmeyi araştırmak için P300 olaya bağlı potansiyellerin kullanılabileceği bildirilmiştir 3,7,8,12. Saçlı deriden kayıtlanan P300, bilişsel işlevleri destekleyen yüksek derecede entegre olmuş kortikal ağın senkron aktivitesinin elektrofizyolojik bir yansımasıdır ve ortaya çıkışında hipokampusun önemli bir rol oynadığı düşünülmektedir 9.

    MS de interferon beta 1b tedavisinin kognitif fonksiyonlar üzerine etkisini araştıran sınırlı sayıda çalışma mevcuttur. Bununla birlikte IFβ-Ia tedavisi ve P300 olaya bağlı potansiyel ile ilişkili literatürde bir bulguya rastlanılmadığından, çalışmamızın bu konuda yapılan ilk çalışma olduğu düşünülmektedir. Çalışmamızın önemli bir olumsuz yanı çalışma grubunda değerlendirilen hasta sayısının az olması ve izlem süresinin kısa olmasıdır.

    Çalışmamızda, IFβ-Ia tedavisi başladığımız RR-MS hasta grubunun tedavi öncesi ve tedavinin 6. ayındaki P300 latans ve amplitüd değerlerini, sağlıklı kontrol grubu ile ve IFβ-Ia tedavisi alan grup da kendi içinde karşılaştırdık. Çalışma grubunda tedavi sonrası P300 latans değerinin 12 hastada kısaldığı, 2 hastada değişmediği, 6 hastada ise uzadığı saptandı. Bununla birlikte istatistiksel olarak değerlendirildiğinde, hasta ve kontrol grupları arasında anlamlı bir fark tespit edilmedi (p>0,05, Mann-Whitney U test). Aynı zamanda araştırmanın esas amacı olan MS hasta grubunda tedavi öncesi ve sonrası P300 latans ve amplütüd değerleri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmedi (p>0.05 Wilcoxon test).

    MS hastalarının takibinde hastalık süresi, sakatlık ölçümü ve P300 latansı arasındaki ilişki uzun yıllardan beri çok sayıda araştırmacının ilgisini çekmiştir. Pliskin ve ark. IFβ-Ib tedavisi alan MS hastalarında vizüel uyarımla yaptıkları çalışmada, 30 hastanın P300 latanslarının normal sağlıklılardan farklı olmadığını bildirmişlerdir 16.

    Slater ve ark. ise; kesin MS tanılı 31 hasta ile kontrol grubunu karşılaştırdıkları çalışmalarında P300 dalga latansları ile manyetik rezonans incelemelerindeki demiyelinizan lezyonların varlığı arasında sıkı bir korelasyon olduğunu ileri sürmüşlerdir 7. Gil ve ark.da P300 dalga latansları ile hem hastalık süresi hem de kognitif defisit düzeyleri arasında pozitif bir korelasyon olduğunu bildirmişlerdir 17. Triatafyllou ve ark. 47 kişilik RR-MS hastasını sağlıklı kontrollerle karşılaştırdıkları çalışmalarında P300 dalga latansı açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulduklarını ancak hastalık süresi ile P300 latansı arasında bir ilişki bulamadıklarını bildirmişlerdir 8. Bu çalışmada, MS grubu ile kontrol grubu arasında P300 değerleri karşılaştırıldığında istatistiksel bir anlamlılık olmadığı saptandı. Literatür de MS hastaları ile sağlıklı kontroller arasında P300 değerlerini karşılaştıran araştırmaların sonuçlarının çelişkili olduğu görülmektedir. Ayrıca MS hasta grubunda, hastalık süreleri ve EDSS skorları ile P300 dalga latans ve amplitüd değerleri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon gözlenmedi. Bu konuda da literatürde çelişkili araştırmalar bildirilmiştir.

    P300, bilişsel işlevlere bağlı nöral olayların bir belirteci olduğundan, yoğun psikofizyolojik araştırmalara konu olmuştur. Ancak elde edilen sonuçlar konusunda görüş birliği yoktur. Bazı araştırmacılar P300 oluşumunun geniş bir davranışsal çatıya dayandığını ya da birçok mekanizmanın süper vizyonuna bağlı olduğunu ileri sürmektedirler 18.

    Bir çalışmada, 30 erkek bireye plasebo ve 20mg/gün hidrokortizon 7 gün süreyle verilmiş ve hidrokortizon verilen grupta P300 dalga amplitütlerinde artış olduğu gözlenmiştir. Sonuçlar normal bireylerde hidrokortizon tedavisinin P300 amplitütlerini arttırdığını göstermektedir 19. Çalışma grubundaki hiçbir hasta çalışma süresince atak geçirmediğinden steroid tedavisi almadı. Bu nedenle hasta grubunun P300 değerlerine etkisi olmadı.

    P300 olaya bağlı potansiyelleri MS hastalarında kognitif fonksiyonları değerlendirmede bir parametre olarak kullanılabilmektedir. Bu çalışmanın sonuçları; MS hastalarında atak sıklığı, MRI’daki lezyon yükü ve hastalık progresyonu üzerine tedavi edici etkisi olduğu kabul edilen IFβ-Ia’nın, kognitif fonksiyonları değerlendiren P300 olaya bağlı potansiyeller üzerine etkisinin belirgin olmadığı şeklinde değerlendirilebilir. Bununla birlikte daha çok sayıda hasta içeren ve daha uzun süreli izlenimlerin yapıldığı çalışmalara ihtiyaç olduğu göz önünde bulundurulmalıdır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) Bradley W, Daroff R, Fenichel G, Marsden C. Neurology in Clinical Practive. The Neurological Disorders. 3 rd Ed. Marsden DC. Boston: Butterwotth-Heinemann, 2000; 1431-1463.

    2) Zembilci N. Merkezi Sinir Sisteminin Demyelinizan Hastalıkları, Sinir Sistemi Hastalıkları. 3.Baskı, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Basımevi ve Film Merkezi, 1995: 247-265.

    3) Honig LS, Ramsay RE, Sheremata WA. Event- related potential P300 in multiple sclerosis. relation to magnetic resonance imaging and cognitive impairment. Arch Neurol. 1992; 49: 44-50.

    4) Peterson RC, Kökmen E. Cognitive and psychiatric abnormalities in multiple sclerosis. Mayo Clin Proc 1989; 64: 657-663.

    5) Peyser JM, Edwards KR, Poser CM, et al. Cognitive function in patients with multiple sclerosis. Arch Neurol. 1980; 37: 577-579

    6) Rao SM, Hammeke TA, McQuillen MP, et al. Memory disturbances in patients with chronic progressive multiple sclerosis. Arch Neurol 1984; 4: 625-631

    7) Slater JD, Wu FY, Honig LS, Ramsay RE, Margon R. Neural network analysis of the P300 event-related potential in multiple sclerosis. Electroencephalogr Clin Neurophysiol. 1994; 90: 114- 122.

    8) Triantafyllou NI, Voumvourakis K, Zalonis I, et al. Cognition in relapsing-remitting multiple sclerosis: a multichannel eventrelated potential (P300) study. Acta Neurol Scand 1992; 85: 10- 13.

    9) Oken BS. Endogenous event-related potentials. Evoked Potentials in Clinical Medicine. Chippa KH (editor). Philadelphia: Lipincott-Raver Publishers, 1997: 529-563.

    10) Topaktaş S. Demansta elektrofizyolojik incelemeler. Demans Dergisi 2002; 2: 17-20.

    11) Keith HC, Oken SB. Endogenous event related potantials. Evoked Potentials in Clinical Medicine, 3th Ed. Martin JS. Philadelphia: Lippincott-Rover Publisher 2000; 529-545.

    12) Polich J, Herbest KL. P300 as a clinical assay: rationale, valuation and findings. Int J Psycophysiol 2000; 38: 3-19.

    13) Gerschlager W, Beisteiner R, Deecke L, et al. Electrophysiological, neuropsychological and clinical findings in multiple sclerosis patients receiving interferon beta-1b: a 1-year follow-up. Eur Neurol 2000; 44: 205-209.

    14) Smith ME, Halgren E, Sokolik M, et al. The intracranial topogrophy of the P3 event-related potential elicited during auditory odball. Electroencephalogr Clin Neurophysiol 1990; 76: 235-248.

    15) Beatty WW, Goodkin DE, Beatty PA, et al. Frontal lobe dysfunction and memory impairment in patient with chronic progressive multiple sclerosis. Brain Cogn. 1989; 11: 73-86.

    16) Pliskin NH, Hamer DP, Goldstein DS, et al. Improved delayed visual reproduction test performance in multiple sclerosis patients receiving interfeon beta-1b. Neurology 1996; 47: 1463-1468.

    17) Gil R, Zai L, Neau JP, et al. Event-related auditory evoked potentials and multiple sclerosis. Electroencephalogr Clin Neurophysiol 1993; 88: 182-187.

    18) Yaltkaya K, Nuzumlalı D. Olaya ilişkin endojen potansiyeller. Klinik Nörofizyoloji. Ankara: EEG-EMG Derneği Yayınları. No:2; 22-35.

    19) Ashton CH, Lunn B, Marsh VR, et al. Subchronic hydrocortisone treatment alters auditory evoked potantials in normal subjects. Psychopharmacology 2000; 152: 87-92.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]