[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Tıp Dergisi
2007, Cilt 12, Sayı 2, Sayfa(lar) 124-127
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
Artrogripotik Ayak Deformitelerinde Cerrahi Tedavi Sonuçlarımız
Lokman KARAKURT, Tahir VAROL
Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, ELAZIĞ
Anahtar Kelimeler: Artrogripozis, ayak, tedavi, Arthrogryposis, foot, treatment
Özet
Giriş: Artrogripozisli hastalardaki ayak deformitelerine uyguladığımız cerrahi tedavi yöntemlerini ve sonuçlarımızı tartışmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem: 5 olgunun (4 erkek, 1 kız) 4’ünde (8 ayak) rijit tip clubfoot deformitesi, 1’ inde (2 ayak) pes kalkaneovarus deformitesi vardı. Clubfoot deformiteli 8 ayağın tümüne komplet subtalar gevşetme yapıldı. Bir ayakta, komplet subtalar gevşetmeye lateral kolon kısaltması eklendi. Bilateral pes kalkaneovarus deformiteli olguya ise ekstansör tendon uzatmasını takiben bilateral komplet subtalar gevşetme yapıldı.

Bulgular: Üç ayakta cilt nekrozu gelişti. Bunların 2’sinde konservatif tedavi ile nekroz iyileşti. Diğer ayakta ise nekrotik bölge debride edilip fasyakutanöz flep çevrildi. Bir hastanın bir ayağında komplet subtalar gevşetme tekrarlandı ve her iki ayağına lateral kolon kısaltması eklendi. Altı ayakta iyi, 4 ayakta mükemmel sonuç elde edildi.

Sonuç: Artrogripoziste deformitenin rekürrensi sıktır. Ancak, iyi programlanmış bir cerrahi ve tecrübeli bir cerrah ile başarılı sonuçlar elde edilebilir. ©2007, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Artrogripozisin en sık görülen tipi amyoplazi ya da klasik artrogripozistir ve 1/10000 sıklıkta görülür. Olguların %84’ünde tüm ekstremiteler tutulur 1. Distal eklemler (el, ayak) proksimal eklemlere göre daha sık ve daha şiddetli tutulur 2. Daha az görülen distal artrogripozis tipi, daha periferik eklemleri (el, ayak) tutar ve en az 9 alt tipi tanımlanmıştır 1.

    Artrogripozis multipleks konjenita, nöromusküler lezyonun yerine göre, nöropatik ve myopatik formlara ayrılır.Yapılan bir çalışmada deformitelerin %93’nün nörojenik, %7’nin myopatik orjinli olduğu saptanmıştır 3. Bu hastalıkta, olguların bağımsız yürümelerini ve üst ekstremitelerini bağımsız kullanmalarını sağlamak tedavinin iki ana amacıdır. İyi bir planlama ile tedavi 6-7 yaşlarında bitirilmelidir 4.

    Bu çalışmada, artrogripozis tanısı koyduğumuz 5 olgunun 10 ayağındaki deformitelere uyguladığımız tedavi yöntemlerini ve sonuçlarımızı tartışmayı amaçladık.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Materyal ve Metot
    Artrogripozis tanısı koyduğumuz, 4’ü erkek, 1’i kız toplam 5 hasta çalışmaya alındı. Klinik olarak olguların 3’ünde distal tip, 2’sinde klasik tip artrogripozis saptandı. 10 ayağın 8’inde rijit tip clubfoot (Dimeglio tip 4) deformitesi, 2’sinde pes kalkaneovarus deformitesi mevcuttu.

    Doğumlarından kısa bir süre sonra (7-10 gün) tarafımızca değerlendirilen clubfoot deformiteli 3 olguya (olgu 3, 4 ve 5) ilk 3 ay, haftalık periyotlarla masaj ve alçılama yapıldı. Bu sürenin sonunda, olgu 3 ve 5’e, 15 gün aralarla bilateral komplet subtalar gevşetme (KSTG) ; olgu 4’ün sağ ayağına KSTG, 15 gün sonra ise sol ayağına KSTG + lateral kolon kısaltması (LKK) yapıldı ve cilt fasyakutanöz flep tekniği ile (5) kapatıldı. Doğum sonrası 9.ayda polikliniğimize başvuran clubfoot deformiteli (olgu 2) olguya ise direkt olarak 15 gün aralarla bilateral KSTG yapıldı.

    Ayaklarında bilateral pes kalkaneovarus deformitesi bulunan olgunun (olgu 1), her iki ayak bileğine, 4 aylıkken ekstansör tendon uzatması ve anterior kapsülotomi yapıldı. Ayak supinasyonu devam eden olguya, 6 aylıkken 15 gün ara ile bilateral KSTG yapıldı. Olgunun 3 yaşındaki kontrolünde ayak bileklerinde orta derecede ekstansiyon kontraktürü saptanması üzerine anteriordan gevşetme yapıldı (Şekil I).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Şekil 1a: Klasik tip artrogripozsili erkek hastada bilateral pes kalkaneovarus deformitesi mevcut.
    Şekil 1b. Olgunun tedavi sonrası 5 yaşındaki görünümü.

    Yapılan KSTG’ lerin tümünde Cincinnati insizyonu, LKK’larında ise Lichtblau tekniği kullanıldı.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Bulgular
    Ortalama takip süresi 3.3 yıl (2-5) idi. Olgu 2’nin sağ ayağında gelişen posteromedial cilt nekrozu için debridmanı takiben fasyakutanöz flep çevrildi. Olgunun 1 yıl sonraki kontrolünde sağda ileri derecede topuk varusu ve ayak önü addüksiyonu, solda ileri derecede ayak önü addüksiyonu saptanması üzerine, 15 gün ara ile sağ için tekrar KSTG + LKK , sol için LKK yapıldı. Olgu 3 ve 4’ün sol ayak medialinde gelişen yüzeyel cilt nekrozları, pansuman takibi ile sorunsuz iyileşti. Olgu 1ve 5’in ayaklarında ameliyat sonrası herhangi bir komplikasyon gelişmedi. Olguların en son yapılan kontrollerinde ayaklarının görünümlerinin iyi olduğu (Dimeglio tip 1) görüldü (Şekil II).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Şekil 2a: Distal tip artrogripozisli erkek hastada bilateral pes ekinovarus mevcut.
    Şekil 2b. Olgunun tedavi sonrası 3 yaşındaki görünümü.

    Rijit ve platigrade ayaklara iyi, esnek ve platigrade ayakları da mükemmel olarak değerlendirdik. Olgulara ait genel bilgiler ve sonuçlar tablo I’de gösterilmiştir.


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 1: Genel bilgiler ve sonuçlar

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    Artrogripozisli hastaların %80-90’nında ayak deformitesi vardır. Clubfoot, en sık görülen ayak deformitesidir ve oldukça rijittir 2. Kalkaneovarus deformitesi oldukça nadirdir. Friedlander tarafından yapılan bir çalışmada 45 hastanın 41’inde ayak tutulumu saptanmış ve bu hastaların 39’undaki deformiteler bilateral ve simetrikmiş. Olguların dağılımı ise; 30 clubfoot, 3 vertikal talus, 2 kalkaneovalgus, 1 ekin, 1 ekinovalgus, 1 kalkaneovarus ve 1 kalkaneus deformitesi şeklinde saptanmış 2. Bizim olguların hepsinde deformite bilateraldi ve 8 ayakta pes ekinovarus ve 2 ayakta pes kalkaneovarus mevcuttu.

    Artrogripotik ayak ve ayak bileğinde cerrahinin zamanlaması konusu çelişkilidir. Doğumdan sonra olabildiğince erken dönemde nonoperatif yöntemlerle (manipülasyon, alçı) tedaviye başlanmalı ve cerrahi tadavi çocuk yürümeye başlamadan önce tamamlanmalıdır. Artrogripotik hastadaki nöromusküler patolojiler, tedavinin başarısını kısıtlayacaktır. Etkilenmiş eklemler üzerinde fonksiyonel bir kas gücü genellikle yoktur. Tedavinin amacı; rijit ve deforme ayağı, rijit plantigrade bir ayağa dönüştürmek olmalıdır. İyi programlanmış ve yapılmış bir cerrahiye rağmen rekürrens sıktır 1,4,6.

    Distal tip artrogripoziste deformite daha hafiftir ve deformite sadece masaj ve alçılama ile bile düzeltilebilir 2. Biz, klasik tip artrogripozisli 4 ayakta ve geç tedavi edilen distal tip artrogripozisli 2 ayakta rijit ve plantigrade ayak elde ettik. Erken dönemde masaj ve alçılama ile tedaviye başladığımız distal tip artrogripozisli 4 ayakta ise daha sonra cerrahi yaptık ve esnek ve plantigrade (Dimeglio tip I) ayak elde ettik. Bu 4 ayakta başlangıç deformitesi Dimeglio tip 4 olduğu için KSTG yapmak zorunda kaldık.

    Artrogripotik ayak deformitelerinde yumuşak doku gevşetmesi için, geniş posteromedial ve posterolateral gevsetme (komplet subtalar gevşetme) tavsiye edilir 2,6. Deformitenin hafif-orta şiddette olduğu rijit clubfoot deformitesinde posteromedial gevşetme yapılabilir. Daha şiddetli deformitenin olduğu olgularda tenotomi veya tendonlara parsiyel rezeksiyonun dahil olduğu radikal bir posteromedial gevşetme yapılabilir. Ancak bu agresif yaklaşıma rağmen sonuç, hayal kırıklığı olabilir. KSTG, standart posteromedial gevşetmenin sağladığı düzeltmeye göre daha üstün bir düzeltme sağlar 2. Artrogripotik ayakta sıklıkla tendonlar atrofiktir, bu sebeple de tenotomi yapılıp bırakılmalı ya da eksize edilmelidir (Aşil tendonu hariç). Tibiotalar, subtalar, talonaviküler, kalkaneoküboid eklemler açılıp tam olarak gevşetilmelidir.

    Rezüdü deformitelerin varlığında bunlara yönelik girişimler eklenmelidir. Rezüdü ayak önü addüksiyonu varlığında LKK yapılmalıdır. Yumuşak doku gevşetmesini takiben rezüdü ekinovarus varlığında talusa dekansellasyon (Verebelyi- Ogston prosedürü) düşünülmelidir. Bu prosedürler genellikle plantigrade bir ayak oluşturur. Ortez kullanımına rağmen deformitenin rekürrensi sıktır. Deformitenin tekrarlaması durumunda ileriki yaşlarda wedge rezeksiyon veya triple artrodez gerekir 4. Biz, 10 ayakta da Cincinnati insizyonu ile KSTG yaptık. Klasik tip artrogripozislerde tenotomi ve parsiyel tendon rezeksiyonu yaptık, sadece Aşil tendonunu uzatma yaparak koruduk.

    Gecikmiş veya rekürrens idyopatik clubfoot deformitelerinde ve artrogripozisli, myelomeningoselli hastalardaki clubfoot deformitelerinde tam bir düzeltme elde etme güçlüğü yanında, tam bir düzeltme sağlandıktan sonra primer cilt kapatma aşamasında da güçlüklerle karşılaşılır 5. Cincinnati insizyonu, subtalar eklemin mükemmel görüşünü sağlamakla birlikte, postoperatif dönemde ayağın dorsifleksiyona alınması ile birlikte sütür hattında gerginlik oluşturabilmektedir. Bundan kaçınmak için, ilk alçının bir miktar ekinde yapılması, yaranın açık bırakılması, flep çevrilmesi gibi yöntemler tariflenmiştir 5,6. Olgu 3 ve 4’ün sol ayak medialinde gelişen yüzeyel cilt nekrozları, pansumanla sorunsuz iyileşmiştir. Olgu 4’ün sağ ayağının primer kapatılması sırasında ve olgu 2’nin sağ ayak posteromedialindeki nekrozun debridmanından sonra Lubicky ve Altiok tarafından tariflenen 5 fasyakutanöz flep çevrilmiştir.

    Artrogripotik clubfoot deformitesinde uygulanan bir diğer teknik talektomidir. Bu girişim genellikle nüks ayaklara saklanmalıdır 1,7.

    Sonuç olarak, artrogripotik deforme bir ayakta başlangıç tedavisi konservatif olmalıdır. Bundaki amaç, ayaktaki deformiteyi düzeltmek değil ileride gerekecek olan cerrahi tedaviye ayağı hazırlamaktır. Zamanında ve deneyimli bir cerrah tarafından yapılacak operasyon ile başarılı sonuçlar alınabilir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) Bernstein RM. Arthrogryposis and amyoplasia. J Am Acad Orthop Surg 2002; 10: 417- 424

    2) Davidson RS, Drummond. Arthrogryposis. Drepnnan JC (editor). The Child’s Foot and Ankle. Raven Pres, Ltd., New York, 1992: 253- 266

    3) Banker BQ. Neuropathologic aspects of arthrogryposis multiplex congenita. Clin Ortop Relat Res 1985; 194: 30- 43

    4) Herring JA. Arthrogryposis (Arthrogryposis Multiplex Congenita). Tachdjian’s Pediatric Orthopaedics . Third edition, Saunders, 2002: 1647- 1654

    5) Lubicky JP, Altiok H. Regional fasciocutaneous flap closure for clubfoot surgery. J Pediatr Orthop 2001; 21: 50- 54.

    6) William C. Arthrogryposis multiplex congenita. Canale ST(editor). Campbell’s Operative Surgery. Tenth edition, Mosby, 2003:1346- 1348

    7) Niki H, Staheli L, Mosca V. Management of clubfoot deformity in amyoplasia.Journal of Pediatric Orthopaedics 1997; 17: 803-807

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]