[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Tıp Dergisi
2009, Cilt 14, Sayı 1, Sayfa(lar) 012-017
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
Denizli İlindeki Hastanelerin Cerrahi Kliniklerinde Çalışan Hemşirelerin Mesleki Profesyonelliklerinin Değerlendirilmesi
Ayla Yavuz KARAMANOĞLU1, Fadime Gök ÖZER1, Ayşe TUĞCU2
1Pamukkale Üniversitesi Denizli Sağlık Yüksekokulu, Hemşirelik, DENİZLİ
2Sağlık Bakanlığı Denizli Devlet Hastanesi, Başhemşirelik, DENİZLİ
Anahtar Kelimeler: Meslek, Profesyonel tutum, hemşire, Profession, Professional attitude, nurse
Özet
Amaç: Bu araştırma, Denizli il merkezindeki hastanelerin cerrahi birimlerde çalışmakta olan hemşirelerin mesleki profesyonelliklerini etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışma kesitsel bir araştırmadır. Araştırmanın evreni, Denizli il merkezindeki Üniversite ve Devlet hastanelerinin cerrahi birimlerde çalışmakta olan 340 hemşire olup, hemşirelerden bazılarının anket formlarının uygulandığı tarihlerde izinde olması ya da soruları yanıtlamak istememesi nedeniyle 214 hemşireye(%62.9) ulaşılmıştır. Veriler, Haziran-Temmuz 2007 tarihleri arasında, veri toplama formu ile Erbil ve Bakır tarafından geliştirilen “Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri” (MPTE) aracıyla toplanmıştır.

Bulgular: Mesleğini seven, bu mesleği yapıyor olmaktan memnun olan, ekip üyeleri ile iletişiminin iyi olduğunu düşünen, mesleğini tam olarak yapabildiğini inanan ve klinik sorumlusu olarak çalışan hemşireler meslekte profesyonel tutum envanterinden (MPTE) daha yüksek puan almışlardır. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05).

Sonuç: Kamu kurumlarında çalışan hemşirelerin mesleki profesyonelliklerini değerlendirmek amacıyla periyodik olarak performans ölçümleri yapılarak, hemşirelerin mesleğini değiştirmek isteme, sevmeme ve memnuniyetsizlik nedenlerini etkileyen faktörler saptanmalı ve bu konularda yeni düzenlemeler de yapılmalıdır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Toplumda bir görevi, bir mesleği düzenli ve en az hata ile sürdüren kişiye profesyonel denilir. Bir etkinliği çok yetkin biçimde uygulamak ya da herhangi bir işlemi, bir sporu en mükemmel biçimde yapmak profesyonellere özgündür. Eğitimi ve deneyimiyle işini gerçekleştirerek karşılığında hak ettiği maddi kazancı sağlayabilen de profesyoneldir. “Bir işin profesyoneli olmak”, onu “en ince ayrıntılarına kadar kavramış olmayı” ve “uygulayabilme” yi gerektirir. Profesyonelliğin en önemli ölçütü; işinin gereklerini en mükemmel haliyle gerçekleştirebilmektir. İşin ve konunun püf noktaları, çıkar ve çıkmazları profesyonelce bilinir ve kollanır. Yeryüzünde insanın var oluşuyla birlikte, her geçen gün artan nüfus ve gelişen toplumun beklentilerine yanıt vermeye çalışan iş alanları giderek özel uzmanlık dallarının da ortaya çıkmasına yol açmıştır. Ancak, profesyonellik, toplumda iş yapan herkesin benimsemesi gereken bir düşünce ve davranış biçimidir. Nasıl göründüğünüz (kılığınız-kıyafetiniz), konuştuğunuz, yazdığınız, hareketleriniz ve nasıl iş yaptığınız toplumca sürekli değerlendirilerek profesyonel olup olmadığınıza karar verilmektedir. Profesyonellik, yalnız yönetici, teknisyen, öğretmen, siyasetçi, sporcu, yazar ya da sanatkara uygun görülen bir sıfat değildir. Tüm çalışanları, tüm insanları kapsayan bir yaklaşımdır 1.

    Her insan doğuştan getirdiği kendisine özgü yetenekleri, potansiyeli farklı gizli güçleri vardır. İnsanlar yaşamları boyunca bunları ortaya koymak, kullanmak ve geliştirmek ister. Bu gelişimi sağlayacak olan meslektir. Doğuştan getirilen yetenekler, potansiyeller ve daha sonra öğrenme yolu ile kazanılan bilgi ve becerilerin en iyi şekilde kullanılabilmesi doğru meslek seçimiyle mümkündür. Meslek, insanların hayatlarını kazanmak için, belirli bir eğitim yoluyla kazandığı bilgi ve becerilere dayalı sürdürdükleri etkinlikler bütünüdür 2,3.

    Her meslek kendine özgü görev, rol ve işlevlerin yanı sıra genel bazı işlevlerde de yer alır. Bunlardan mesleğe özel, spesifik rol ve işlevler o mesleğe profesyonel nitelik kazandırır. Bu anlamda hemşirelikte rol, meslek üyesinden pozisyonuna uygun ya da modelde beklenen davranışların tümü şeklinde tanımlanabilir 4.

    Uluslararası hemşirelik konseyi (International Council of Nursing-ICN) tarafından hemşirelik; bireyin, ailenin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeye yardım eden ve hastalık halinde iyileştirme ve rehabilitasyon çalışmalarına katılan bir meslek olarak tanımlanmıştır. Hemşire, ayrıca sağlık ekibinin tedavi edici ve eğitsel planlarının geliştirilmesi ve uygulanmasında aktif rol alan bir meslek elemanıdır 5.

    Profesyonel statüye ulaşma tüm disiplinlerde önemli bir başarı olarak kabul edilmektedir. Çünkü profesyoneller hem toplum hem de diğer disiplinler tarafından saygı duyulan kişilerdir. Sosyal, kültürel, bilimsel ve teknolojik gelişmeler hemşireliğin meslek olarak gelişmesini etkilemektedir. Her ne kadar hemşirelik başlangıç tarihinde hizmete çağrı, hekimin yardımcısı yada kendini başkalarına adamaya yönelik dini bir görev olarak nitelendirilmiş ise de günümüzde bilimsel bir disiplin olarak kabul edilmektedir 6.

    Sağlık bakım alanı, hem yoğun stres yaşayan bireylere hizmet verilmesi, hem de çalışan personelin stresli durumlarla çok sık karşılaşması nedeniyle diğer iş ortamlarından daha fazla iş stresinin yaşandığı bir ortam olarak değerlendirilmektedir. Olumsuz çalışma koşulları ister istemez üretimin nitelik ve niceliğinde bozulmaya yol açmaktadır. Hemşirelik mesleği üyeleri, çalışma koşullarındaki farklılıklar nedeniyle daha yoğun baskılar altında kalmakta ve iş ortamında daha fazla stres yaşamaktadır. Bunun yanı sıra hemşirelik mesleğinin kadın mesleği olması stresin boyutunu genişletmekte ve iş yaşamından gelen zorluklara, kadın ve anne rolünün getirdiği sorunlar ve toplumsal baskılar eklenmektedir. Tüm bunlar mesleğin profesyonelliğini etkilemektedir 5,7,8.

    Görüldüğü gibi mesleki profesyonellik o mesleğin standartlarının oluşturulmasında ve kaliteli bakım sunulmasında oldukça önemlidir. Mesleki profesyonelliğin etkilenmesi, bireyi çok yönlü etkilemesinin yanında, kurumu da etkileyerek kurumdaki bakım hizmetlerinin akmasına/ kalitesinin düşmesine, hizmet alan ve hizmet verenlerin memnuniyetsizliğine buna bağlı kurumsal sorunlara neden olmaktadır.

    Bu nedenle, sağlık çalışanlarının mesleki profesyonelliklerinde etkili olan durumların belirlenmesi ve bu doğrultuda gerekli iyileştirmelerin yapılmasını belirlemeye yönelik çalışmalara gereksinim olduğu düşünülmektedir. Bu araştırma, Denizli il merkezindeki hastanelerin cerrahi birimlerde çalışmakta olan hemşirelerin mesleki profesyonelliklerini etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Materyal ve Metot
    Bu çalışma kesitsel olarak yapılmış bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini, Denizli il merkezindeki Pamukkale Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi ile Denizli Devlet hastanelerinin cerrahi birimlerde çalışmakta olan 340 hemşire oluşturmaktadır. Evreni oluşturan tüm bireylere ulaşmak hedeflenmiş, ancak bazı hemşirelerin veri toplama formlarının uygulandığı tarihlerde izinde olması ya da soruları yanıtlamak istememesi nedeniyle 214 hemşireye(%62,9) ulaşılmıştır. Araştırma için kurumların başhekimlikleri ile görüşülmüş ve izin alınmıştır. Hemşirelerden araştırmaya katılmaya isteklilik/gönüllülük ilkesine özen gösterilerek sözlü onamları alınmıştır. Veriler araştırmaya katılmayı kabul eden 214 hemşireden, Haziran-Temmuz 2007 tarihleri arasında, veri toplama formu ve Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri (MPTE) aracıyla toplanmıştır. Veri toplama formu; hemşirelerin tanımlayıcı özellikleri, çalışma koşulları, meslekleri ile ilgili düşünce ve memnuniyetlerine yönelik toplam 22 sorudan oluşmaktadır.

    Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri, 2006 yılında Erbil ve Bakır tarafından geliştirilmiştir. Envanter profesyonel olarak çalışan ebe ve hemşireler için uygundur. Envanterin uygulanma süresi ortalama 8-10 dakikadır. Envanter; mesleki eğitim ve gelişme, kişilerarası ilişkiler, sorunlara yaklaşım gibi konularda tutumu içeren sorulardan oluşan tek boyutlu bir envanterdir. Likert tipi geliştirilen ölçekteki her bir ifade 5'den 1'e kadar puanlanır. Her maddede “bana tamamen uyuyor” yanıtına “5”, “bana biraz uyuyor” yanıtına “4”, “kararsızım” yanıtına “3”, “bana uymuyor” yanıtına “2” ve “bana hiç uymuyor yanıtına “1” puan verilir. MPTE'den alınacak en düşük puan 32, en yüksek puan ise 160'dır. Envanterin toplam puanı meslekte profesyonel tutum puanını vermektedir. Envanterden alınan puan yükseldikçe profesyonellik düzeyinin yükseldiği şeklinde değerlendirilir. Geliştirilen ölçeğin cronbach alfa katsayısı α=0,89 ve envanterinin puan ortalaması 128,46±13,16'dır 9.

    Verilerin değerlendirmesinde; ortalama, standart sapma, sayı, yüzdelik hesaplamaları, Kruskal-Wallis testi, t testi ve Tek yönlü ANOVA testleri kullanılmıştır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Bulgular
    Araştırma kapsamına alınan hemşirelerin tanıtıcı özellikleri Tablo 1'de gösterilmiştir. Araştırma kapsamındaki hemşirelerin, %56,1'inin 28-35 yaş grubunda olduğu, %81,3'ünün evli ve %73,4'ünün çocuk sahibi olduğu, %32,7'sinin açık öğretim ön lisans mezunu olduğu, %46,3'ünün Denizli devlet Hastanesinde çalıştığı, %24,8'inin yoğun bakım ünitelerinde çalıştığı, %51,9'unun 11 yıl ve üzeri çalıştığı, %48,6 yaklaşık 5 yıldır cerrahi birimlerde çalıştığı, %78,0'ının mesleğini sevdiği, %45,3'ünün seçme sansı olsa, tekrar aynı mesleği seçmeyeceklerini ifade ettikleri saptanmıştır. Hastanede hemşirelerin çalıştığı bölümler, iki ya da daha fazla klinik aynı yerde hizmet verdiği için bazı klinikler bir arada verilmiştir.


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 1: Araştırma Kapsamına Hemşirelerin Tanıtıcı Özellikleri (n=214)

    Araştırma kapsamına alınan hemşirelerin çalışma durumları ve mesleğe yönelik özellikleri Tablo 2'de gösterilmiştir. Çalışanların %60,7'sinin aylık gelirinin 1001YTl ve üzeri olduğu, %48,1'inin mesleğini yapmaktan kısmen memnun olduğu, %47,2'sinin ayda 1-5 arası nöbet tuttuğu, %54,2'sinin hastanedeki yatak sayısını yeterli bulduğu, %77,1'inin hemşire sayısını yetersiz bulduğu, %60,3'ünün iletişimlerini iyi olarak değerlendirdiği, sadece %49,5'inin mesleğini tam olarak yapabildiği, %61,7'sinin hizmet içi eğitim aldığı, %50,5'inin meslek hayatı süresince şu ana kadar hiç kongreye katılmadığı saptanmıştır.


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 2: Araştırma Kapsamına Alınan Hemşirelerin Çalışma Durumları ve Mesleğe Yönelik Özellikleri (n:124)


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 3: Araştırma Kapsamına Alınan Hemşirelerin Mezun Oldukları Okula Göre Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri(MPTE) Puan Ortalamasının Karşılaştırılması (n:214)

    Araştırma Kapsamına Alınan Hemşirelerin Mesleğini Sevme, Mesleğinden Memnun Olma, Mesleğini Tam Olarak Yapabilme ve Mesleği Değiştirmeyi İsteme Durumlarına Göre Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri (MPTE) Puan Ortalamasının Karşılaştırılması Tablo 4'te gösterilmiştir. Hemşirelerin Mesleğini Sevme, Mesleğinden Memnun Olma, Mesleğini Tam Olarak Yapabilme ve Mesleği Değiştirmeyi İsteme Durumları ile MPTE puan ortalaması arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Hemşirelerin mesleğini seven, mesleğinden memnun olduğunu, mesleğini tam olarak yapabildiğini ve mesleğini değiştirmeyi istediğini ifade edenlerin MPTE puan ortalamaları daha yüksektir.


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 4: Araştırma Kapsamına Alınan Hemşirelerin Mesleğini Sevme, Mesleğinden Memnun Olma, Mesleğini Tam Olarak Yapabilme ve Mesleği Değiştirmeyi İsteme Durumlarına Göre Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri (MPTE) Puan Ortalamasının Karşılaştırılması (n:214)

    Araştırma kapsamına alınan hemşirelerin çalıştığı bölümdeki görevlerine ve kendi iletişimlerini değerlendirme durumlarına göre Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri (MPTE) puan ortalamasının karşılaştırılması Tablo 5'de gösterilmiştir. Hemşirelerin çalıştığı bölümdeki görevleri, kendi iletişimlerini değerlendirme durumu ile MPTE puan ortalaması arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0.05). Sorumlu hemşire olarak görev yapanlarda ve hemşirelerin kendi iletişimlerini iyi olarak değerlendirenlerde MPTE puan ortalamaları daha yüksektir.


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 5: Araştırma Kapsamına Alınan Hemşirelerin Çalıştığı Bölümdeki Görevlerine ve Kendi İletişimlerini Değerlendirme Durumlarına Göre Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri(MPTE) Puan Ortalamasının Karşılaştırılması (n:214)

    Araştırma kapsamına alınan hemşirelerin yaş, medeni durum, çocuk sayısı, çalıştıkları kurum, çalışma yılı, cerrahi kliniklerinde çalışma süresi, aylık gelir, nöbet sayısı, yatak sayısı, hemşire sayısı, hizmet içi eğitime katılma durumu ve kongre katılım sayısına göre Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri (MPTE) puan ortalaması arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı değil olduğu saptanmıştır (p>0.05).

    Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri (MPTE) genel ölçek ile sosyo-demografik veriler arasındaki korelasyon R=0,53'dür. Buna göre hemşirelerin sosyo-demografik verileri ile meslekte profesyonel tutumları arasında yüksek düzeyde korelasyon olduğu söylenebilir. F değeri değerlendirildiğinde (F=2,93, p<0.05) bu değişkenler arasında istatistiksel olarak anlamlı doğrusal bir ilişki olduğu ifade edilebilir. Durbin Watson değeri 2,06 olduğundan oluşturulan regresyon modeli iyi oluşturulmuş bir regresyon modeli olarak değerlendirilmiştir (Tablo 7).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 7: Araştırma Kapsamına Alınan Hemşirelerin Sosyo-Demografik Veriler ile Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri (MPTE) Puan Ortalamaları Arasındaki Regresyon Analizi (n:214)

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    Bireyin hayatında verdiği önemli kararlardan birisi şüphesiz ki meslek seçimi ile ilgili verdiği karardır. Kişinin başarılı olabilmesi, mesleğini bilerek ve isteyerek seçmiş olmasıyla yakından ilişkilidir. Lise eğitimi alan gençlere ileride seçecekleri meslekle ilgili bilgi vermek ve ilgi duydukları mesleğe yönelmelerini sağlamak böylece hemşireliğe de bilerek ve isteyerek tercih eden kişilerin başvurmasını sağlamak hem mesleğin gelişimini hem de mesleğin toplumdaki saygınlığını arttıracaktır 5. Bu yüzden günümüz hemşiresi; düşünen, aklını kullanan, problem çözme yetisine sahip, kendi öğrenme gereksinimlerinin farkında, yetkin, azimli, kendine güvenen ve güvenilen, sorumluluklarının bilincinde, bireylere ve topluma danışmanlık edebilen, sosyal, politik ve ekonomik durumdan haberdar, güdülmeyen, özgür, insan haklarına ve bireyselliğe saygılı ve insanı bir bütün olarak gören bir birey olarak toplumda yerini alan bir profesyonel olmalıdır.

    Cerrahi kliniklerinde çalışan hemşirelerin mesleki profesyonelliklerini etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi amacıyla yapmış olduğumuz çalışmada, hemşirelerin mezun oldukları okula göre Meslekte Profesyonel Tutum Envanteri (MPTE) puan ortalamasının karşılaştırıldığında aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı saptanmıştır. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olmamasına rağmen biraz daha yüksek puanı AÖ Ön lisans mezunları alırken, biraz daha düşük puanı ise MYO Ön lisans mezunu hemşireler almıştır Bu sonuç, AÖ Ön lisans mezunlarının sayıca fazla olmasından, SML üzerine iki yıl daha eğitim almalarının ve çalışma deneyimlerinin mesleki profesyonelliğin kazanılmasında etkili olduğu şeklinde yorumlanmıştır. Bizim çalışmamızda, eğitim düzeyi ile mesleki profesyonellik arasında anlamlı ilişki bulunmamasına rağmen, yapılan diğer bazı çalışmalarda hemşirelerin aldıkları eğitim düzeyinin mesleki roller ve profesyonellikte etkiliği olduğu belirtilmektedir 10,11,12.

    Karadağ ve arkadaşlarının (2004) “hemşirelikte profesyonelliğe ilişkin davranışsal envanter” oluşturmaya yönelik geçerlilik ve güvenilirlik çalışmalarında, profesyonelliğe ilişkin davranış puan ortalamalarını en düşük düzeyde ön lisans mezunu hemşireler, en yüksek düzeyde puanı ise yüksek lisans/doktora mezunu hemşirelerin aldığını tespit ettikleri ifade edilmektedir. Aynı araştırmada belirtildiği üzere; Miller ve arkadaşlarının yapmış olduğu çalışmada en yüksek profesyonellik puanının hemşirelik fakültesinde görev yapan hemşire eğitimcilerin, en düşük puanı ise lisans mezunu hemşirelerin aldığını ve gruplar arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı bulunduğu ifade edilmektedir 6.

    Karakoç Kaya ve arkadaşlarının “hemşirelerin mesleki imajlarını ve mesleği algılama durumlarını etkileyen faktörleri” ölçmeye yönelik çalışmalarında ön lisans-lisans mezunu hemşirelerin mesleklerini daha fazla oranda bağımsız hissettiklerini saptadıklarını belirtmişlerdir 5.

    Karadağ ve arkadaşlarının Türkiye'deki hemşirelerin profesyonellik düzeyleri isimli çalışmalarında, hemşirelik eğitimde belirli bir standardın olmamasının, hemşirelerin profesyonelliklerini olumsuz etkilediği ve bu yönde ciddi düzenlemelerin yapılması gerektiği belirtilmektedir 13.

    Çalışma kapsamında yer alan mesleğini tam olarak yapabildiğini ifade eden ve mesleğini değiştirmeyi düşünen hemşirelerin (MPTE) puan ortalamalarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Bu sonuç, işinin gereklerini aldığı eğitim doğrultusunda tam olarak yapabilmenin mesleki profesyonelliğin kazanılmasında etkili olduğu şeklinde yorumlanmıştır. Aldığı eğitim doğrultusunda, işinin gereklerini tam olarak yapamayan bir kişinin motivasyonunun düşeceği, zamanla tükenmişlik yaşayacağı ve profesyonel davranamayacağı düşünülmektedir. Mesleği değiştirmek isteyenlerin, diğerlerine göre mesleki profesyonellikleri daha iyidir. Bu sonuç, mesleğinin gereklerinin farkında olup, iş yerinde yeterli olanakların olmaması mesleklerinden ayrılma isteği duymalarına neden olduğu halde profesyonel davranış gösterebildikleri şeklinde yorumlanmıştır.

    Hemşirelerin çalıştığı bölümdeki görevleri ve kendi iletişimlerini değerlendirme durumlarına göre MPTE puan ortalamaları arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edilmiştir.

    Sorumlu hemşire olarak çalışanlar en yüksek puan ortalamasına sahip olurken, scrap (ameliyatta steril olarak masada görev alan) hemşire olarak çalışanların mesleki profesyonellikleri diğer çalışanlara göre daha düşük bulunmuştur. Bu sonucun, sorumlu hemşirelerin eğitim düzeyi, çalışma yılı ve mesleki deneyimlerinden kaynaklanmış olabileceği düşünülmüştür. Karadağ ve arkadaşlarının çalışmasında profesyonelliğe ilişkin en düşük davranış puan ortalamasının klinik hemşirelerinin, en yüksek davranış puan ortalamasını ise; akademisyen hemşirelerin aldığı belirtilmektedir. Klinik hemşirelerinin puanlarının düşük olmasına neden olarak ise uzun çalışma saatleri ve bireysel gelişimleri için yeterli zamanlarının olmamasından kaynaklanabileceği düşünülmüştür 13.

    Andrews ve arkadaşlarının yaptıkları çalışmada çalışılan kliniklerin mesleki rol ve profesyonellikte etkili olduğu ve birimler arasında farklılıkların olduğu belirtilmektedir 14. Bu sonuçlar çalışma bulgularımızla benzerlik göstermektedir.

    İletişimi iyi olan hemşirelerin, diğerlerine göre mesleki profesyonellikleri daha iyidir. Bu sonuç, ekip içinde iletişimi olanların grup içi performansı arttırdığı ve bunu profesyonelliklerine yansıttıkları şeklinde yorumlanmıştır. Karakoç Kaya ve ark'nın hemşirelerin mesleki imajlarını ve mesleği algılama durumunu etkileyen faktörler isimli yapmış oldukları çalışmada, amirleri ile ilişkileri iyi olan hemşirelerin mesleklerini, daha fazla oranda bağımsız fonksiyonlu olarak algıladıkları saptadıklarını bildirmektedirler 5.

    Hemşirelerin mesleği sevme ve mesleğinden memnun olma durumu ile MPTE puan ortalaması arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edilmiştir.

    Mesleği sevenlerin diğerlerine göre mesleki profesyonellikleri daha iyidir. Bu sonuç, mesleğini severek yapanların bunu profesyonelliklerine yansıttıkları, meslekte profesyonel olanların ise mesleğini sevdikleri şeklinde yorumlanmıştır.

    Mesleğinden memnun olan hemşirelerin, diğerlerine göre mesleki profesyonellikleri daha iyidir. Bu sonuç, yaptığı işi severek yapmanın aynı zamanda iş doyumunu, yapılan işten duyulan memnuniyeti arttırdığı ve daha motive çalışıldığını, motive bir şekilde çalışmanın ise profesyonelliği de beraberinde getirdiği şeklinde yorumlanmıştır.

    Karakoç Kaya ve arkadaşlarının çalışmalarında da işinden memnun olan hemşirelerin mesleki becerilerinde kendilerini daha bağımsız hissettiklerini ifade ettiklerini belirtilmektedir 5. Bu sonuçlar çalışma bulgularımızla paralellik göstermektedir.

    Oflazlı'nın çalışmasında, çalışma ortamından memnun olan ebelerin genel iş doyumu, diğer gruba göre yüksek çıkmıştır 15. Küçükyılmaz ve arkadaşlarının yaptığı çalışmada, hemşirelik mesleğini yapmaktan memnun olan hemşirelerin iş doyum düzeyleri memnun olmayanlara göre çok yüksek bulunmuştur 16. Bu sonuçlar çalışma sonuçlarımızı desteklemektedir.

    Cerrahi kliniklerinde çalışan hemşirelerin mesleki profesyonelliklerini etkileyen faktörlerin belirlemesi amacıyla yapmış olduğumuz çalışma sonucunda;

    • Mesleğini tam olarak yapabildiğine inanan,
    • Mesleğini değiştirmek isteyen,
    • Sorumlu hemşire olarak çalışan,
    • Mesleğini seven ve mesleğini yapmaktan memnun olan,
    • Ekip içinde iyi iletişim kurabildiğine inanan hemşirelerin mesleki profesyonellikleri daha yüksek olarak bulunmuştur.

    Bu sonuçlar doğrultusunda;

    • Kamu kurumlarında çalışan personelin mesleki profesyonelliklerini değerlendirmek amacıyla periyodik olarak performans değerlendirilmelerinin yapılması,
    • Mesleki başarılarda ödüllendirmelerin gerçekleştirilerek iç motivasyonun sağlanması,
    • Çalışma koşullarının daha düzenli ve işleyişinin daha sistematik hale getirilmesi,
    • Hemşirelerin mesleğini değiştirme, sevmeme ve memnuniyetlerini etkileyen faktörlerin araştırılması ve bu konularda yeni düzenlemelerin yapılması,
    • Mesleğini istemeyerek seçen, sevmeyen, bırakmayı düşünen ve mesleğinin saygın olmadığını düşünen hemşireler için motivasyon programlarının oluşturulması,
    • Mesleği sevdirme, memnuniyeti arttırma, özellikle grup içi iletişimi geliştirme yönünde hizmet içi eğitim programlarının düzenlenmesi,
    • Tüm bu programların sonunda hala mesleği hala yapamayacağını düşünenlerin mesleği bırakmaları önerilebilir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) Gökçora İH. Profesyonelliğe Saygı!. Üniversite ve Toplum 2005; 5(3):1-6.

    2) Baysal AC. İnsan ve Çalışma Yaşamı. Avcıol Basım Yayın, İstanbul: 1993; 5-10.

    3) Yıldırım A. Meslekleşme Süreci ve Hemşirelik. Hemşirelik Forumu 2001; 4(1):23-25.

    4) Yıldız S. Profesyonel Hemşirenin Rol ve İşlevleri. Modern Hastane Yönetimi Dergisi 2003; 7(2):35-40.

    5) Karakoç Kaya Ö, Şimsek Z, Kabalcıoğlu F, Dayı FF. Hemşirelerin Mesleki İmajlarını ve Mesleği Algılama Durumlarını Etkileyen Faktörler. Hemşirelik Forumu Dergisi Ocak-Şubat 2004; 7(1):1-6.

    6) Karadağ A, Hisar F, Özhan Elbaş N. Hemşirelikte profesyonelliğe ilişkin davranışsal Envanter. Hemşirelik Forumu Dergisi Temmuz-Ağustos 2004; 7(4):14-22.

    7) Boey KW. Coping and Family Relationship in Stres Resistance: a Study of Job Satisfaction of Nurse in Singapure. International Journal of Nursing Studies 1998; 35:353-359.

    8) Tel H, Karadağ M, Tel H, Aydın Ş. Sağlık Çalışanlarının Çalışma Ortamındaki Stres Yaşantıları İle Baş Etme Durumlarının Belirlenmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2003; 5 (2), 13-23.

    9) Erbil N, Bakır A. Meslekte Profesyonel Tutum Envanterinin Geliştirilmesi. 5. Ulusal Hemşirelik Öğrencileri Kongresi Kongre Kitabı, 20-21 Nisan 2006; s:21, Şanlıurfa.

    10) MacDonald JA, Herbert R, Thibeault C. Advanced Practice Nursing, Unification Through A Common İdentity. J Prof Nurs 2006; 22(3):172-9.

    11) DeGrasse C, Nilcin W. Advanced Nursing Practice: Old Hat, New Design. Can J Nurs Leadersh 2001; 14(4):7-12.

    12) Halfer D, Graf E. Gradute Nurse Perceptions of the Work Experience. Nurs Econ 2006; 24(3):150-5.

    13) Karadağ A, Hisar F, Özhan Elbaş N. The level of professionalism among nurses in Turkey. Journal of Nursing Scholarship 2007; 39(4):371-374.

    14) Andrews GJ, Brodie DA, Andrews JP, et. al. Professional Roles and Communications in Clinical Placements: A Qualitative Study of Nursing Students. Perception and Some Models for Prectice”. Int J Nurs Stud 2006; 43(7):861-74.

    15) Oflazlı F. Erdem M. Denizli İlinde Çalışan Ebelerin İş Doyum Düzeylerinin Belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Denizli: Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Halk Sağlığı Hemşireliği Bölümü, 2002.

    16) Küçükyılmaz Ü, Gök Özer F, Taşcı KD. Denizli Devlet Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin İş Doyum Düzeylerinin Belirlenmesi. Hemşirelik Forumu Dergisi Eylül-Ekim-Kasım-Aralık 2006; 37-46.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]