Amaç: Bu çalışmada Kovid-19 pandemisinin diş hekimlerinin korunma davranışlarına etkisini tespit etmek amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Fırat Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’nde çalışan araştırma görevlileri dahil edilmiştir. Veriler araştırmacılar tarafında yüzyüze anket yöntemiyle toplanmıştır. Anket sosyo-demografik bilgiler, pandemi öncesi ve pandemi başladıktan sonra koruyucu davranışlar formu olmak üzere üç bölümden oluşmuştur. Veriler IBM SPSS 22.0 programıyla değerlendirilmiştir. p <0.05 istatistiksel anlamlılık olarak kabul edilmiştir.

Bulgular: Diş hekimliği araştırma görevlilerinin %86,1’ine (31 kişi) ulaşıldı. Yaş ortalama 30,26±4,37 idi. %64,5’i erkek, %51,6’sı bekar, %80,6’sı ise çocuk sahibi değildi. Çalışma yılı ortalama 5,74±3,59 idi. Pandemi öncesi korunma davranışı puanı 36,90±6,82 idi ve cinsiyet (p =0,261), medeni durum (p =0,403), çocuk varlığı (p =0,782) açısından anlamlı fark yoktu. Pandemi sonrası korunma davranışı puanı 48,84±4,83 idi ve cinsiyet (p =0,893), medeni durum (p =0,399) açısından anlamlı fark yoktu ancak çocuğu olmayanların pandemi sonrası korunma puanı daha yüksekti (p =0,002). Yaş ile pandemi sonrası korunma puanı negatif korelasyon gösteriyordu (p =0,028). Pandemi sonrası korunma puanı, pandemi öncesi korunma puanından anlamlı yüksekti (p <0,001).

Sonuç: Kovid-19 bulaşı açısından riskli grup olan diş hekimlerinin pandemi ile korunma davranışlarının arttığı, pandemiye yönelik yeni korunma davranışlarını uyguladıkları görülmüştür.