Amaç: Çalışmamızın amacı, COVID-19 pandemi sürecinde sağlık çalışanlarındaki anksiyete ve depresyon düzeyleri ve ilişkili faktörleri araştırmak idi.

Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel, anket temelli çalışmada, ülkemiz Kayseri şehrinde bulunan üçüncü basamak bir hastanedeki, 1 Ağustos 2020 ile 31 Eylül 2020 tarihleri 1174 sağlık çalışanından elde edilen demografik, anksiyete ve depresyon ölçeklerine ait veriler topladı. COVID-19 hastaları için ayrılan pandemi veya pandemi dışı servislerde çalışan tüm hastane sağlık çalışanları çalışmaya dâhil edildi. Depresyon ve anksiyete düzeyleri dokuz maddelik Hasta Sağlığı Anketi (HSA-9) ve yedi maddelik Yaygın Anksiyete Bozukluğu testi (YAB-7) ile ölçüldü. Kategorik değişkenleri karşılaştırmak için ki kare testi kullanıldı.

Bulgular: Çalışmada, iki aylık dönemde toplam 1174 katılımcı anketi tamamladı. Katılım oranı %19,6 idi. Araştırmaya katılanların yaş ortalaması 35,9 ± 8,9 (min: 20, max: 68) idi. Çalışmaya katılanların %52,7 (n =619)’si kadındı. Tüm katılımcıların HSA-9 anket puan ortalaması 9,53 ± 6,53 (min:0 max:27) iken YAB-7 anket puan ortalaması 6,44 ± 5,23 (min:0 max:21) idi. Katılımcılarındaki major depresyon oranı %58,2 (n =683) iken anksiyete oranı % 22,7 (n =266) idi. Major depresyon bakımından cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim düzeyi, meslek ve meslekteki yıl grupları arasında istatistiksel anlamlı farklılık vardı. Anksiyete bakımından cinsiyet, yaş, medeni durum, meslekteki yıl ve çalıştığı birim grupları arasında istatistiksel anlamlı farklılık vardı. Bekârlar ve pandemi bölümünde çalışan katılımcılarda daha yüksek anksiyete düzeyi vardı.

Sonuç: Çalışmamızda COVID-19 salgınının başlangıcında Kayseri şehrindeki hastalarının tanı, tedavi ve bakımında görev yapan sağlık çalışanlarının ciddi psikolojik yük yaşadıklarını saptanmıştır.