Amaç: Amaç; 1996-2007 yılları arasında nöroloji kliniğimiz ve yoğun bakım ünitesinde takip ve tedavi edilen hastaları etyolojik neden, klinik özellikler, tedavi ve prognozları açısından değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya Ocak 1996- Mayıs 2007 tarihleri arasında hastanemiz nöroloji kliniği ve yoğun bakım ünitesinde yatırılarak takip ve tedavi edilen 47'si erkek 36'sı kadın toplam 83 hasta (ortalama yaş 38 ± 19.7 yıl, minimum 14 yıl, maximum 87 yıl) alınmıştır.

Bulgular: Çalışma grubumuzda epileptik nöbetler ve/veya status epileptikus'a (SE) yol açan altta yatan etyolojik neden açısından ilk üç sırayı idyopatik epilepsi (%42), serebrovasküler hastalık (%14.5) ve metabolik bozukluklar (%10.8) almıştır. SE ortaya çıkışını tetikleyen faktörler arasında en sık düzensiz antiepileptik ilaç(AEİ) kullanımı ve araya giren enfeksiyon hastalıkları tespit edildi. SE'u oluşturan nöbet tipi 62 hastada primer jeneralize tonik-klonik nöbet, 7 hastada kompleks parsiyel nöbet + sekonder jeneralize tonik-klonik nöbet, 14 hastada fokal motor nöbet + sekonder jeneralize tonik-klonik nöbet idi. Olgularımızdan 70 tanesi dirençli olmayan SE, geri kalanları ise dirençli SE idi. Dirençli olmayan grupta intravenöz benzodiazepin + difenilhidantoin infüzyonu şeklinde tedavi uygulanmıştır. Dirençli olgularda ise bu tedaviye ilaveten hastaya göre değişmek üzere midazolam infüzyonu, propofol infüzyonu veya valproat infüzyonu tedaviye eklenmiştir.

Sonuç: Olgularımızdan 16 tanesi kaybedilmiştir (mortalite oranı %19.2). Kaybedilen hastaların bir kısmı SE'un durdurulamaması nedeniyle SE komplikasyonları sebebiyle ölmüştür. Diğer hastalarda ise SE durdurulmuş ancak daha sonraki günlerde altta yatan esas hastalığa bağlı nedenlerle bu hastalar kaybedilmiştir. SE'da mortalitede hastanın yaşı, altta yatan etyolojik neden ve SE tedavisine başlama süresinin etkili olduğu dikkati çekmiştir.©2008, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi